Μια ζωή, παράλληλοι δρόμοι | Της Ιωάννας Τσαγκαράκη
«Πως μπορείς να είσαι ερωτευμένη με δυο ανθρώπους;
Να σκέφτεσαι, να πονάς, να νοιάζεσαι, να υποφέρεις για δυο ψυχούλες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους..»
Είχε ρωτήσει τόσες φορές τον εαυτό της που είχε χάσει πλέον το μέτρημα.. Για άλλη μια φορά ερχόταν σε σύγκρουση με τις σκέψεις της αλλά απαντήσεις δεν μπορούσε να βρει.
Έρωτας /πάθος και έρωτας/σταθερότητα αλλά πάντα με κοινό παρανομαστή… τον έρωτα!! Εγκλωβισμένη καιρό τώρα στα θέλω του κορμιού και της καρδιάς της , διχασμένη στο πιο δρόμο να ακολουθήσει !
Ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο σε ένα ερωτικό γαϊτανάκι στο μυαλό της , και προσπαθώντας να προσδιορίσει τι είναι πιο δυνατό, προς τα πού γέρνει η ζυγαριά των συναισθημάτων της, να βραχυκυκλώνεται ακόμα περισσότερο!
Ταλαντευόταν μεταξύ πόθου και έντασης, ηρεμίας και ευτυχισμένης ζωής!
Διπλή ζωή; Όχι, απλά παράλληλοι δρόμοι με δυο ανθρώπους που ο ένας γέμιζε ότι έλειπε από τον άλλο.
Μυαλό σε εγρήγορση, παθιασμένες σκέψεις ,ερωτικές προκλήσεις, ταχεία εκριση αδρεναλίνης και μια καθημερινή σύγκρουση πάθους και λογικής .
Από την άλλη ο ρομαντισμός σε όλο του το μεγαλείο, ένας συναισθηματικά γενναιόδωρος άντρας, με τρυφερότητα και ευαισθησίες.
Και προσπαθώντας να κρατήσει ισορροπίες, δεχόταν την πραγματικότητα της αλληλοεξαρτώμενη από δύο έρωτες!
Όσο δεν χρειάζεται να διαλέξει, παραμένει εθισμένη του πάθους της ανάμεσα τους. Μπορεί και να μην διαλέξει ποτέ..
Δεν μπορεί να τα λύνει όμως όλα ο χρόνος. Πρέπει να πάρει μια απόφαση γιατί η ασυνείδητη άρνηση του εαυτού της, πληγώνει στην ουσία την ίδια, πνίγεται μέσα στα ίδια της συναισθήματα και που ενώ την μια στιγμή την κάνει απόλυτα ευτυχισμένη ,από την άλλη την επαναφέρει στην πραγματικότητα του πρέπει να καταλήξει ποιόν θα αφήσει στην ζωή της...
"Είναι εκείνες οι στιγμές που νοιώθω ότι πρέπει να κολυμπήσω μέχρι την ακτή γιατί το νερό αρχίζει και παγώνει επικίνδυνα. Και αρχίζω να φοβάμαι..
Πως μπορώ όμως να εφαρμόσω στην καρδιά μου μέτρα και σταθμά για το τι θα με κάνει ευτυχισμένη; Και αν δεν ρισκάρω ,πως ξέρω ότι δεν θα μετανιώσω για την φαινομενικά , καλή επιλογή που νόμιζα ότι έκανα;"
Ένας πολύ αγαπημένος μου ηθοποιός λέει ότι "Εάν είσαι ερωτευμένη με δυο ανθρώπους, διάλεξε τον δεύτερο, γιατί αν αγαπούσες πραγματικά τον πρώτο , δεν θα είχες ερωτευτεί τον δεύτερο ."
Εγώ πάλι λέω ότι η αγάπη, δεν είναι ένα μονοπώλιο συναισθημάτων ,ένα πρόγραμμα που πατάς το κουμπί και την εφαρμόζεις μόνο σε έναν άνθρωπο .Είναι μια πορεία μέσα στο χρόνο, μια διαδρομή πάρε δώσε , μέχρι να καταλήξει σε ότι ονειρεύεται ο καθένας μας στον μυαλό του, για το ιδανικό που κρατάει δίπλα του!
Και η απέναντι όχθη; Αυτοί οι δυο άντρες; Συνήθως δεν γνωρίζουν τίποτα, αλλά ακόμα και αν μάθουν , αφήνει χώρο εκείνος που είναι περισσότερο εγωιστής, εκείνος που η ανάγκη του, για συναισθηματική κάλυψη είναι μεγαλύτερη των συναισθηματικών του αναγκών !
Από την άλλη θα μπορούσε να μείνει μόνη της αλλά και πάλι, μια ζωή θα την βασάνιζαν οι σκέψεις γιατί δεν επέλεξε..
Και ναι, ίσως ακούγεται κάπως , ότι επιβάλετε να επιλέξει, αλλά μεταξύ μας , πόσοι από σας δεν έχετε βρεθεί σε τέτοια θέση; Πόσοι από σας δεν υποχρεώσατε τον εαυτό σας να καταλήξει σε εκείνο που του εξασφάλιζε, σταθερότητα και ηρεμία ;
Όπως και να ‘χει, τέτοιες καταστάσεις σου χαράζουν συνήθως την ζωή. Και τότε συνειδητοποιείς, ανάλογα το τι θα διαλέξεις, αν νιώθεις ευτυχισμένη, ή ευχαριστημένη.
Να θυμάσαι όμως και αυτό που έγραψε ο Τολστόι :"ευτυχία δεν είναι πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις.."
Η Ιωάννα Τσαγκαράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης .
«Πιστεύω ότι το γράψιμο είναι τρόπος έκφρασης και ελευθερίας, όσα δεν μπορείς να πεις με λόγια, το αποτυπώνεις με λέξεις .Για μένα επιτυχία είναι να καταφέρεις να δημιουργήσεις στον άλλο εικόνες μέσα από αυτά που διαβάζει!»
