Τη ζωή μου μηδενίζω, πάει να πει πως ξαναρχίζω… | Της Ταρασίας Γεωργιάδου
Πάντα σεβόμουν τις επιθυμίες των άλλων και προσπαθούσα να τις κατανοήσω. Ειδικά των ανθρώπων που πέρασαν από τη ζωή μου.
Μπορεί πάντα να μην είχαν πάντα λογική για μένα, μα ήταν επιθυμίες ζωής για αυτούς.
Ή τέλος πάντων να μην χρειαζόταν και η δική μου λογική.
«Μπουκώσαμε»… Τελματώσαμε
Και τότε η επιθυμία μας «πάμε για άλλα»…
Οι δυο μας κρατήσαμε ένα θησαυρό στα χέρια μας.
Έφερες γεγονότα στη ζωή μου…
Θέλησα χρώμα και φως! Και θέλησα να φύγω όταν το άστρο μου με καλούσε αλλού.
Σε σκέφτομαι τρυφερά.
Αλλά το βλέμμα μπροστά… Κοιτάζω μπροστά σε ένα μακρινό ορίζοντα που με περιμένει…
Μηδένισα και ξαναρχίζω. Όλα από την αρχή.
Η αγάπη δεν ορίζεται, δεν λογίζεται…
Όχι δεν φταις εσύ…
Με τον εαυτό μου προσπαθώ να συμφιλιωθώ…
Απλά εσένα δεν θέλω να παρασύρω σ αυτή τη νέα αρχή…
Πρέπει να τολμήσω το επόμενο βήμα…
Θεωρώ πως πέτυχα, πως κέρδισα με όλα αυτά που μοιράστηκα μαζί σου…
Ακόμα και αυτή η μικρή διάρκεια του ήταν όσο άξιζε…
Κοιτάζω μπροστά…
Η αγάπη μου μάτια μου θέλει κότσια. Θέλει αντοχές και θυσίες.
Και γω δεν ήμουν έτοιμη να στα προσφέρω…
Δεν πιστεύω σε τίποτα που να μην αποδεικνύεται στα μάτια μου.
Δεν περιμένω στιγμές που θα ρθουν, εμείς τις φτιάχνουμε τις στιγμές.
Δεν θέλω να κουβαλάω κανένα άδειο κουφάρι στον επόμενο δρόμο μου…
Θέλω να ανοίξω τα χέρια μου και να αγκαλιάσω τον κόσμο…
Τα καινούργια με περιμένουν. Η ζωή με προσκαλεί και γω δεν θα της πω όχι.
Δεν έρχονται ευκαιρίες στο διάβα μας κάθε μέρα…
Και μένα ήρθε η δική μου…
Και ο χρόνος μου μετράει αντίστροφα πια…
Και κείνη με περιμένει να την πιάσω και να φύγω μαζί της.
Και δεν θα της πω όχι…
Η Ταρασία Γεωργιάδου πάντα είχε ένα θέμα με το μικρό της όνομα. "Ελάχιστοι το συγκρατούσανε. Ζω στη Νέα Πέραμο Καβάλας. Μ αρέσει να γράφω και να μεγαλώνω μαζί με τη κόρη μου. Από φέτος και φοιτήτρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο."
Facebook Sitsa Georgiadou
