Το «μπαούλο» του μυαλού και της καρδιάς. | Της Εβίτας Δημητριάδη
Η ζωή μας είναι γεμάτη προβλήματα και εμπόδια…
Τι γίνετε όμως με όλα αυτά τα προβλήματα-εμπόδια που δεν τα ξεπερνάς αλλά τα προσπερνάς;
Τις πιο πολλές φορές μάλιστα η εύκολη λύση είναι να τα προσπεράσουμε και όχι να τα ξεπεράσουμε, το θέμα είναι πόσες φορές μπορούμε να το κάνουμε αυτό;
Και που κρύβονται; Θα βγουν ποτέ; Θα τα ξεπεράσεις; Η θα μείνουν για πάντα κρυμμένα μέσα σου;
Η πρώτη σκέψη που κάνεις, είναι να το αφήσεις προς το παρόν στο πίσω μέρος του μυαλού και της καρδιάς και όταν ξεθυμάνει ο πόνος θα ασχοληθείς μαζί του…
Μεγάλο ψέμα… γιατί αν δεν ασχοληθείς με το πρόβλημα, δεν θα το λύσεις και έτσι δεν θα ξεθυμάνει. Αλλά εκείνη την στιγμή επιλέγεις την εύκολη λύση. Και ποια είναι αυτή το μπαούλο, φυσικά!
Ο καιρός περνάει και περνάει και ποτέ δεν έρχεται η κατάλληλη στιγμή για να ασχοληθείς με το άλυτο πρόβλημα που έχεις αποθηκευμένο στο «μπαούλο» του μυαλού και της καρδιάς.
Και η ίδια ιστορία επαναλαμβάνετε μετά από λίγο καιρό με ένα νέο πρόβλημα που ήρθε και μετά έρχεται ακόμα ένα και προστίθεται στο «μπαούλο», και ακόμα ένα….
Και συσσωρεύονται όλα αυτά τα προβλήματα στο μπαούλο του μυαλού και της καρδιάς μέχρι που βλέπεις το πρώτο σήμα, εκείνο το πρώτο σήμα που λέει ότι δεν χωράει άλλα άλυτα θέματα το «μπαούλο» σου!
Και τώρα; Και τώρα τι κάνουμε;
Αρχίζεις να ψάχνεις το κλειδάκι του «μπαούλου»…
Που να είναι άραγε;
Ξέρεις που είναι αλλά δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να το βρεις και να το ανοίξεις και να ασχοληθείς μαζί του.
Το θέμα είναι ότι η ανάγκη να ανοίξεις αυτό το μπαούλο είναι επιτακτική, είναι επιτακτική γιατί έφτασες στα όρια σου, γιατί δεν γίνετε να περιμένεις άλλο. Άλλωστε να περιμένεις τι; Δεν χωράει άλλα…
Οπότε μάλλον ήρθε η ώρα της κρίσης! Μάλλον ήρθε η ώρα που πρέπει να μείνεις μόνος σου, να συσκεφτείς με τον εαυτό σου, να αξιολογήσεις από την αρχή όλες τις προβληματικές καταστάσεις που δεν έχεις λύσει μέσα σου. Μόνο αν πάρεις τις απαντήσεις που χρειάζεσαι, θα πας παρακάτω…
Μετά από όλη αυτήν την ταλαιπωρία, τον πόνο, την θλίψη και την μοναξιά που έζησες για να περάσεις αυτήν την διαδικασία, μαθαίνεις να μιλάς. Να μιλάς με τον εαυτό σου και τους φίλους σου, να μιλάς την στιγμή που δημιουργείται το πρόβλημα, ώστε να το λύνεις εκείνη την στιγμή.
Οι φίλοι σου, οι σωστοί, οι καρδιακοί σου φίλοι μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε όλη αυτήν την διαδικασία. Όταν μιλήσεις μαζί τους θα σε βοηθήσουν να τακτοποιήσεις τις σκέψεις σου, να τις βάλεις στη σωστή διάσταση, η δική τους ματιά είναι πιο αντικειμενική, έχουν μια απόσταση από το θέμα που τους αφήνει να δουν ξεκάθαρα τα πράγματα. Τους αφήνει να δουν αυτό που εσύ δεν μπορείς, επειδή πονάς, επειδή είσαι σε σύγχυση, επειδή απλά δεν θέλεις να τα δεις… Και έτσι, με την βοήθεια τους καταφέρνεις να τα τοποθετήσεις σωστά στο μυαλό σου και να πας πιο εύκολα παρακάτω…
Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς να είσαι καλά, με εαυτό σου και κατά συνέπεια και με του γύρω σου.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο, το «μπαούλο» του μυαλού και της καρδιάς σου θα είναι πάντα καθαρό για να μπορείς να φυλάξεις εκεί μέσα όμορφες στιγμές.
Στιγμές που θέλεις να κρατήσεις για πάντα μέσα σου, στιγμές απαλλαγμένες από φόβους και φαντάσματα του παρελθόντος...
Της Εβίτας Δημητριάδη
