Τα λάθη. | Της Μάγδας Μπακούση

Σα να μιλάς σε τοίχο. Να προσπαθείς αλλά να μη το βλέπουν.. Μήπως είσαι εσύ ο στάσιμος και αυτός που δεν αλλάζει; Ή μήπως αυτοί δε ξέρουν να εκτιμούν; Προσπάθεια προσπάθεια.. Σπας το κεφάλι σου ατέλειωτα βράδια να βρεις λύση,αλλά τίποτα.. Εκεί ξανά. Από την αρχή! Να ακούς τα λάθη σου κάθε ώρα,κάθε λεπτό.. Έφταιξες! Για τον Θεό ναι! Το ξέρεις πως έφταιξες.. Αλλά γιατί; Γιατί το πληρώνεις; Ζητάς πολλά ή όλοι είναι άδικοι ;

Να.. Πάλι σπας το κεφάλι σου,το χτυπάς δυνατά στον τοίχο μήπως καταλάβεις.. Μπα,τα ίδια .. Εκεί. Μόνος σε τέσσερις τοίχους να λες ΓΙΑΤΙ,να ψάχνεις λύση ή φυγή..

Τα πλήρωσες τα λάθη σου. Είτε ακριβά είτε φθηνά. Πρέπει να συνεχίσεις να τα πληρώνεις; Ή να απαιτήσεις απ' τη ζωή να ξεχαστούν; Κι άλλη ερώτηση.. Κι άλλες ερωτήσεις μέχρι το μυαλό σου να σπάσει.

Έτσι λοιπόν,μετά από όλα αυτά καταλαβαίνεις πως ζεις με τα λάθη σου. Και όσοι στο έλεγαν μέχρι τώρα ήταν σωστοί. Βλέπεις,το "κακό" που θα κάνεις δε το ξεχνάει κανείς. Μόνο το καλό ξεχνιέται.. Λοιπόν; Παίρνεις τα λάθη δίπλα σου και προχωράς. Έρχονται στιγμές που αναγκάζεσαι να τα αντιμετωπίσεις για άλλη μια φορά. Το κάνεις. Και πονάς ξανά όπως την πρώτη φορά.. Παράξενο ε;

Άρα; Άρα πάλι από την αρχή. Τέσσερις τοίχοι,κεφάλι γεμάτο σκέψεις,δάκρυα,φωνές ..

Καταφεύγεις σε διάφορα,έτσι για να ξεχαστείς λίγο. Έτσι απλά για να δεις πως μπορείς να χαρείς τη ζωή σου. Μα κανένα δε σε γεμίζει. Τίποτα δεν αντικαθιστά αυτό το κενό μέσα σου που τα ίδια σου τα λάθη δημιούργησαν.. Τι θα κάνεις λοιπόν; Πού θα στραφείς για βοήθεια; Πουθενά. Κανείς δεν μπορεί να σβήσει ούτε ένα τόσο δα μικρό σου λάθος.. Το ξέρεις μέσα σου,κι όμως για άλλη μία φορά κάνεις κι άλλο ένα λάθος και στρέφεσαι σε άτομα! Ποιος θα σε βοηθήσει όταν η μόνη βοήθεια προέρχεται από μέσα σου; Εσύ είσαι αυτός που πρέπει να συγχωρέσει τον εαυτό σου,όχι οι άλλοι..

Δε γλιτώνεις από τα λάθη σου άνθρωπε..

Βάλτο στο μυαλό σου και προχώρα. Εφόσον δεν είχες τότε το μυαλό να μη το κάνεις μη ζητάς τώρα να ξεχαστεί. Μη το ζητάς ούτε απο άνθρωπο ούτε από τη ζωή,μόνο από εσένα ζήτα συγχώρεση και όλα θα έρθουν.. Θα έρθει η μέρα που θα πορεύεσαι δίπλα στα λάθη και θα χαμογελάς πραγματικά και περήφανα γιατί σε δίδαξαν!

Η Μάγδα Μπακούση είναι 17 ετών. «Πάντα είχα σκέψεις και συναισθήματα που ήθελα να καταγράψω, έτσι πήρα την απόφαση και άρχισα να γράφω κάποια κείμενα.. Θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτό στο μέλλον ! Έτσι ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο καθημερινά.»