Ωραίο πράγμα η αναισθησία σου λέει…. | Της Μοσχούλας Σολάκη
Αναρωτιέμαι πολλές φορές πια είναι αυτή η διαολεμένη συνταγή της αναισθησίας …
Πως μπορούν κάποιοι να κλείνουν τ’ αυτιά τους σ’ οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους;
Να τα κλείνουν σφιχτά δίχως να μπαίνει δράμι ήχος…
Να κοιτάζουν μοναχά και να λοξοδρομούν…
Ν’ αδιαφορούν για τον πόνο ,την φτώχεια, την μοναξιά, την εξαθλίωση…
Η λέξη «ανθρωπιά», η λέξη «αλληλεγγύη», η λέξη «συμπόνια», η λέξη «κατανόηση» ,άγνωστος προορισμός για δαύτους …
Δεν έχουν τσίπα σου λέω…
Άρρωστα κύτταρα…
Βδέλυγμα της κοινωνίας…
Εκείνοι και οι ζοφεροί, αιμοβόροι εαυτοί τους…
Μπορούν με τόση ευκολία να δουν την φρίκη και μονομιάς να την προσπεράσουν…
Δε χωράει ο οίκτος στον βρομερό, γεμάτο λάσπη μικρόκοσμο τους…
Δε χωράει σου λέω…
Μόνο λεφτά χωράνε στις σάπιες τσέπες τους…
Γι αυτά ζούνε ,αυτά κυνηγάνε…
Μα τι άλλο θα μπορούσαν άλλωστε;
Μόνο γι αυτά υπάρχει χώρος στο διεστραμμένο τους μυαλό ,στην άδεια από συναισθήματα ναυαγισμένη ψυχή τους…
Καταραμένοι από κούνια υπηρέτες του χρήματος…
Με πόση ευκολία κοιμάστε τα βράδια; τι απατηλά και σκόρπια όνειρα να βλέπετε τις νύχτες;
Που είναι η «αιδώς»; Που είναι η «δίκη»;
Με κάνεις και γελάω…
Δεν ξέρουν από δαύτα τούτοι….
Η Μοσχούλα Σολάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας εθνολογίας με παράλληλες σπουδές στον τομέα της ψυχολογίας.
Ασχολείται από νεαρή ηλικία με το δημιουργικό γράψιμο και τη συγγραφή πεζών κειμένων.
