Το φως… | Της Λίας Τσάνα
Ας μην μένουμε στο πριν…
πόσα έζησες και έζησα…
έγιναν, πέρασαν …
τα έχω πετάξει όλα…
τα έβαλα σε κούτες και τα χάρισα…
είμαι εδώ μαζί σου
και σου ζητάω απλά να κρατήσεις το χέρι μου
και να κοιτάξουμε μαζί το φως…
το σκοτάδι πέρασε , ξέχνα το …
οι φόβοι έφυγαν …
κοίτα το φως είναι τόσο όμορφο, τόσο ζεστό …
κρίμα να το χάσουμε για όσα μας έκαναν τότε ,
για όσα φοβηθήκαμε κάποτε…
κρίμα το τότε και το κάποτε να καταστρέψει το σήμερα και το ανέλπιστο αύριο…
για αυτό σου λέω πιάσε το χέρι μου να φύγουμε μακριά από όλα
είναι το φως που μας καλεί ,
είναι αυτή η ελπίδα που μας σπρώχνει στο αύριο ,
είναι αυτή η αίσθηση που σε συνάντησα τόσο αληθινή
σαν το ίδιο το φως που μας καλεί…