«Άρτος», Θέαμα και Debt Clocks του Γεράσιμου Καραβασίλη
Φαντάζομαι πως όλοι ξέρετε το ρητό «ο χρόνος είναι χρήμα», ιδίως όσοι ασχολείστε με το εμπόριο. Αλλά ακόμα και αν δεν ασχολείστε το ζείτε καθημερινά, όσο περνά η ώρα τα χρήματα «δραπετεύουν» από την τσέπη ως δια μαγείας. Ωστόσο το εν λόγο ρητό βρήκε και μία νέα υπόσταση! Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Χαζεύοντας στο twitter έτυχε να δω το παρακάτω ενδιαφέρων τιτίβισμα:
Αν θελετε να ξέρετε πόσα χρωστάμε αυτή τη στιγμή, κλικ στο σύνδεσμο: goo.gl/PoAD4
— Harry Klynn (@harryklynn) May 8, 2013
Η πρώτη σκέψη μου ήταν να αναρωτηθώ αν ο «καθαρός» Χάρυ έγινε οικονομολόγος στα γεράματα. Δίχως κανένα δισταγμό κάνω κλικ στο σύνδεσμο και έρχομαι αντιμέτωπος με αυτή την ιστοσελίδα.
Εκείνη τη στιγμή το «ο χρόνος είναι χρήμα» απέκτησε ακόμα μία σημασία αυτή του χρεωρολόγιου, στα αγγλικά debtclock. Ξαφνικά σκέψεις και απορίες περνάνε σα χείμαρρος μέσα από το μυαλό μου καταλήγοντας σε δύο επικρατέστερες. Πρώτον, πόσο έγκυρο μπορεί να είναι; Δεδομένου ότι κανείς από τους πολιτικούς ηγέτες και «φωστήρες» δεν μιλά παρά μόνο με ποσοστά! Δεύτερων, απλά γιατί;
Περιηγούμαι στον ιστότοπο που φιλοξενεί το χρεωρολόγιο. Οι δημιουργοί του υποστηρίζουν ότι το 90% των δεδομένων, που χρησιμοποιούν για να ρυθμίσουν τα χρεωρολόγια, προέρχεται από επίσημες κυβερνητικές πηγές και κεντρικές τράπεζες. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό τότε παίρνουν τις πληροφορίες τους από την Παγκόσμια Τράπεζα, τη Eurostat και τη C.I.A. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι κυβέρνηση δεν μπορεί να πει ξεκάθαρα στο λαό το πόσο είναι χρεωμένοι σαν χώρα και από την άλλη να το «ψιθυρίζει» στο αφτί του διαχειριστή μιας ανεπίσημης ιστοσελίδας. Πόσο μάλλον η C.I.A. (και όχι δεν θα μπω στη διαδικασία της αβάσιμης συνομωσιολογίας). Αν μη τι άλλο ο ίδιος ο ιστότοπος «διαβεβαιώνει» για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Καμαρώνει για την ακρίβεια με την οποία τα χρεωρολόγια του λειτουργούν και συμβουλεύει τους επισκέπτες του να μην τα χρησιμοποιούν ως πηγή πληροφόρησης ή λείψεις αποφάσεων οικονομικής φύσεως. Ο λόγος απλός, ο ιστότοπος θεωρεί ανακριβή κάποια από τα δεδομένα που του παρέχουν οι κυβερνητικές πηγές.
Έχοντας σχηματίσει άποψη για την αξιοπιστία, παρατηρώ ότι έχει και επιλογή χώρας. Ένα κλικ μετά πέφτει στην οθόνη ένα μενού με σαρανταεννέα χώρες μεταξύ άλλων οι γειτονικές Τουρκία κι Ιταλία, καθώς κι οι Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Η.Π.Α.
Ακόμα όμως με τρώει το γιατί. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βλέπω μια πληθώρα συνδέσμων που οδηγούν σε «αξιόπιστα» χρεωρολόγια. Λαμπρή εξαίρεση ο Παγκόσμιος Χάρτης Χρεών της ηλεκτρονικής έκδοσης του Economist. Μέσα όμως σε αυτό το πλήθος από debt clocks φαίνεται η αλήθεια. Ότι το χρέος έχει γίνει ένα είδος pop-culture. Πρέπει να μιλάς για αυτό όλοι την ώρα προκειμένου να φανείς δημοφιλής, ενημερωμένος και γενικά μέσα στα πράγματα. Οφείλεις να συμπονέσεις και να γίνεις δέκτης συμπόνιας μπροστά στην όποια μύωση μισθού (αν υπάρχει!!!) και να κρατήσεις ενός λεπτού αμήχανης σιγής, την ώρα που πίνεις το καφέ σου. Εντάξει, αντικειμενικά η κατάσταση είναι πολύ πιο ζόρικη απ’ ότι ήταν πριν από 20 χρόνια. Υπάρχει κόσμος που δυσκολεύετε να ανταπεξέλθει ακόμα και στα πιο βασικά και αναγκαία έξοδα. Αλλά ούτε και οι μοιρολατρία πάνω από τους fredo βοηθά κανένα.
Παραλίγο να το ξεχάσω! Αν νομίζετε ότι το χρεωρολόγο (debt clock) είναι πατέντα του διαδικτύου πλανάστε πλάνη οικτρά. «Πατέρας» του ο Νέο Υορκέζος κτηματομεσίτης Sheymour Durst. Όπου το 1989 ανάρτησε την πρώτη ταμπέλα (billboard) debt clock σε κτίριο κοντά στην Times Square της Νέας Υόρκης. Τώρα αναρωτιέστε τι μπορεί να απεικόνιζε; Μα φυσικά το χρέος των Η.Π.Α. όπως φαίνεται και στη φωτογραφία πιο πάνω.
Ο Γεράσιμος Καραβασίλης σπούδασε δημοσιογραφία και κατόπιν έκανε Bachelor in Mass Communication and Media Arts/Journalism στο Queen Margaret University. Εργάζεται ως δημοσιογράφος και Social Media Manager στο The Machine Art-Press.
Γεράσιμος Καραβασίλης Social Media:
