«Η ιστορία ενός μονογονέα» | Της Φελίτσια Πριμηκύρη
Από το πρώτο σχεδόν ραντεβού κατάλαβαν ότι είχαν κοινούς στόχους ζωής.
Μίλησαν με τις ώρες, ανταλλάξανε απόψεις για όλα σχεδόν τα θέματα, μέσα σε αυτά ήταν και η δημιουργία οικογένειας.
Επέστρεψε στο σπίτι της χαρούμενη και γεμάτη ελπίδες ότι ίσως επιτέλους βρήκε τον ΕΝΑΝ που έψαχνε τόσο καιρό, ξέρετε…αυτόν τον μοναδικό που θα είναι σύντροφος και πατέρας.
Μετά από ενάμιση χρόνο της σέρβιρε μαζί με το δείπνο τους και μια πρόταση γάμου.
Άφησε κάτω το προφιτερόλ, τον κοίταξε σαν χάνος για λίγα δευτερόλεπτα και του απάντησε «ναι».
Τις επόμενες μέρες ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΡΟΖ, η αναζήτηση για νυφικό, μπομπονιέρες και προσκλήσεις ήταν σαν πτήση στα σύννεφα, από κατάστημα σε κατάστημα δεν οδηγούσε, αιωρούταν!
Λίγο πριν τον γάμο ήρθε και η δεύτερη έκπληξη, ήταν έγκυος. Πλέον δεν την ενδιέφερε τίποτα, ούτε καν ο γάμος για τον οποίο είχε ξεποδαριαστεί. Το μόνο για το οποίο ανυπομονούσε ήταν η στιγμή που θα ξάπλωνε στο κρεβάτι της αγκαλιά με τον άντρα της και το παιδί τους.
Το τυπικό όμως έπρεπε να γίνει, οι καλεσμένοι ήρθαν, το πάρτυ ετελέσθη, τα κουφέτα φαγώθηκαν και τα ρύζια εκτοξεύθηκαν.
Οι επόμενοι 9 μήνες ήταν δύσκολοι, αναγούλες, τρελαμένες ορμόνες, μοναχικά ραντεβού στον γυναικολόγο…ο Πρίγκηπας είχε κατέβει από το άλογο.
Εκείνος είχε πάντα δουλειά ή ήταν πολύ κουρασμένος για να τρέχει σε «τέτοια» δηλαδή στα υπερηχογραφήματα, αλλοίμονο αν η Ξένια είχε βραδινές λιγούρες! Η απάντηση ήταν «κάλεσε delivery».
Το όνειρο άρχισε να σκίζεται σε κομματάκια, ο σύζυγος μετετράπη σε συγκάτοικο και ο φόβος της μεγάλωνε ώσπου γέννησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι, όταν πρωτοαντίκρυσε τη κόρη της τα ξέχασε όλα και την αδιαφορία του «Πρίγκηπα» και τον φόβο, ο τελευταίος όμως δεν την ξέχασε…το παιδί ήθελε ΔΥΟ γονείς οι οποίοι σύντομα έγιναν ένας, μετά τη γέννηση του παιδιού τους ο Τάσος δεν άντεχε την πολύ φασαρία στο σπίτι και το κρεβάτι του ήταν «κενό».
Η Ξένια έπρεπε το πρωί να είναι μαμά και το βράδυ σεξοβόμβα, ενδιάμεσα έπρεπε να καθαρίζει, να πλένει, να σκουπίζει, να ξεσκονίζει, να φροντίζει το μωρό, να του σιδερώνει τα πουκάμισα και το βράδυ σαν άλλη Superwoman να μπορεί να κρεμιέται και από το φωτιστικό στο ταβάνι αν οι ορέξεις του συζύγου ήταν ανάλογες.
Μια ωραία μέρα, μεταξύ φρουτόκρεμας και κούνιας, χτύπησε το τηλέφωνο, στην άλλη γραμμή ήταν μια γυναίκα που ζητούσε τον Τάκη, Τάκη το μαγαζί δεν είχε αλλά γκόμενα είχε και μετά από δύο μήνες της το ξεφούρνισε «είμαι ερωτευμένος με άλλη».
Δεν κατάλαβε τι της έλεγε, τι άκουσε, ποια άλλη, ποια ειμαι, τι συνέβη, που πάω? Πλάκα κάνει.
Ο «Τάκης» δεν έκανε πλάκα και μάλιστα μάζεψε τη προίκα του και μετοίκησε στον έφηβο πλανήτη του με το καινούριο του «παιχνίδι». Πίσω του άφησε μια μαμά και μια κόρη.
Αυτή η μαμά πόνεσε, παραλίγο διαλύθηκε αλλά παράλληλα πείσμωσε. Μεγάλωνε τη μικρή μόνη της χωρίς καμία απολύτως στήριξη οικονομική ή ηθική. Είναι αυτό το μαγικό μητρικό φίλτρο που δεν την άφηνε να πέσει, ο «Τάκης» έγινε μια ανάμνηση για όλους, κυρίως για το παιδί του, αυτό την τάραζε περισσότερο αλλά η μόνη αγκαλιά που την ηρεμούσε ήταν αυτή της κόρης της.
Επίσημα λοιπόν μονογονέας, άφοβη, ατρόμητη μαμά, έχασε έναν σύζυγο αλλά κέρδισε έναν ολόκληρο κόσμο, το παιδί της..
Η Φελίτσια Πριμηκύρη Σπούδασε Οικονομία και Διοίκηση στη Γαλλία, δραστηριοποιείται στον χώρο της ένδυσης στην οικογενειακή της επιχείρηση, τη λες ροκαμπίλι με έντονες τάσεις προς τη λαϊκή μουσική, έχει ταλέντο στις ξένες γλώσσες, και λατρεία στο γράψιμο η οποία εκδηλώθηκε από μικρή ηλικία. Εκφράζεται καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια όταν γράφει. Καλώς σας βρήκα. Καλοτάξιδη.
