Σκόρπια λόγια... | Της Μαριάννας Φωτοπούλου

Σκόρπια λόγια περιπλανιούνται στο μυαλό μου

κοιτάζω έξω και τα σύννεφα σχηματίζουν την μορφή σου

το βλέμμα σου ζεσταίνει την ψυχή μου

γιατί να μην μπορώ να σε έχω

να σε βλέπω

να σε νιώθω

όσα χιλιόμετρα κι αν βρίσκονται ανάμεσα μας

όταν ακούω την φωνή σου

νιώθω την ανάσα σου

τον χτύπο της καρδιάς σου δίπλα μου

δεν είναι οτι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα

αλλά δεν θέλω την ζωή μου έτσι όπως θα είναι χωρίς εσένα

δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου στη σκέψη οτι πρέπει να σε αφήσω να φύγεις απο δίπλα μου

πόσο θα ήθελα να γίνουμε ένα

να αγκαλιαστούμε και αυτή η στιγμή να κρατήσει για πάντα

όσο κι αν είναι αυτό, ότι κι αν σημαίνει αυτό

δεν αντέχω

δεν αντέχω μάτια μου να μην σε έχω

γεννήθηκες για να μου ομορφαίνεις την ζωή

θέλω η μεριά σου στο κρεβάτι να είναι πάντα ζεστή

θέλω τόσα να σου πω μα δεν μπορώ

είσαι η πατρίδα μου, το σπίτι μου, το καταφύγιο μου

είσαι το αστέρι στο σκοτεινό μου ουρανό

είσαι ο άνθρωπος που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά

είσαι ο λόγος που πιστεύω στην αγάπη

ευτυχία μου είναι να σε βλέπω ευτυχισμένο

δώσε μου το χέρι σου να δούμε αν θα τα καταφέρουμε μαζί

έχω δοκιμάσει και μόνη μου

αλλά κατάλαβα ότι χωρίς εσένα τίποτα δεν έχει την ίδια αξία.

 ....της Μαριάννας Φωτοπούλου