Ανθρώπινες σχέσεις… αμοιβαία επιθυμία για επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου. Όταν μάλιστα, πρόκειται για ερωτικές σχέσεις, τότε μιλάμε για κάτι τόσο περίπλοκο – αλλά ταυτόχρονα και τόσο αναγκαίο. Ίσως, κάτι σαν «αναγκαίο κακό»!
Περίπλοκο, διότι έχει να κάνει με τη θέληση δύο ανθρώπων, με διαφορετικές προσωπικότητες, να μοιράζονται την καθημερινότητα τους, προσπαθώντας να βρουν τη “χρυσή τομή” για να το καταφέρουν. Αναγκαίο, διότι η αίσθηση ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω, που ενδιαφέρεται για εμάς, θέλει να υπάρχει στη ζωή μα ς- να είναι ο “άνθρωπος μας”, μας κάνει να ξυπνάμε χαρούμενοι. Με το “βλαμμένο” χαμόγελο της ευτυχίας, να διαγράφεται μονίμως, στο πρόσωπο μας.
Αλήθεια, τι παράξενο συναίσθημα που είναι ο έρωτας; Όσο εύκολα μπορεί να σε “απογειώσει” στον έβδομο ουρανό, ακόμα πιο εύκολα μπορεί να σε “γειώσει” και μάλιστα, απότομα. Τόσο έντονα συναισθήματα, που είτε νιώθεις ότι, σε “γεμίζουν”, είτε ότι, σε “αδειάζουν” κάποιες φορές. Άραγε, στις μέρες μας μπορεί να υπάρξει ο πραγματικός και αληθινός έρωτας; Όπως εκείνον, που έζησαν οι παππούδες μας στις ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί ή κάθε ένας από εμάς, αναζητάει απλά και μόνο την επιβεβαίωση από το άλλο φύλο και την αίσθηση της συντροφικότητας που του προσφέρει μια σχέση, περνώντας απλά, καλά; Επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας σε αλλά πράγματα, που θεωρούμε περισσότερο σημαντικά, και χάνουμε τη «μαγεία» του έρωτα. Σαν να φοβόμαστε να αφεθούμε και να το απολαύσουμε!
Τελικά, τι είναι αυτό που “πρέπει” να υπερτερεί σε μια σχέση; Η λογική ή το συναίσθημα; Δική μου άποψη, αν αφήσουμε τη λογική να μας οδηγήσει, τότε χάνεται το συναίσθημα και αυτό συνεπάγεται, με «dead line»! Εντάξει, αν κάτι δεν «τσουλάει», δεν θα εθελοτυφλήσουμε κιόλας, αλλά αν πεις ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, τότε ήδη έχει μιλήσει το συναίσθημα, οπότε, υποστήριξέ το!
Φέρνω στο μυαλό μου, τη «σχέση» που αναπτύσσουμε με την ομάδα που υποστηρίζουμε. Όσες φορές και αν μας πληγώσει, όσο και αν μας νευριάσει, εμείς δεν παύουμε να την υποστηρίζουμε πιστά! Καλά, σαφώς και δεν πρόκειται για κάτι τόσο απλό μιλώντας για τις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά όταν κάτι πιστεύεις ότι αξίζει, σίγουρα δεν καταθέτεις τα όπλα, τουλάχιστον, όχι εύκολα! Πόσο συχνά όμως, συμβαίνει αυτό στις μέρες μας; Νομίζω ότι, παρά είμαστε καλομαθημένοι για να το προσπαθήσουμε, όσο πραγματικά μπορούμε…!
Πρόσφατα, συζητούσα με τη φίλη μου για το συγκεκριμένο θέμα, και πήρα την απόφαση να γράψω. Θεωρώ ότι, είναι ένα μεγάλο κομμάτι στη ζωή όλων μας και δύσκολα θα βρεθεί ένα άτομο που να μην το απασχολούν τα συναισθηματικά του. Για την ιστορία, κοινό συμπέρασμα και μοναδικό για το οποίο συμφωνήσαμε απόλυτα με την καλή μου φίλη … είναι ότι, ο έρωτας και κατ’ επέκταση η αγάπη … είναι δύσκολο πράγμα τελικά!
Link:Βούλα Λαμπρικίδου
