Καλοκαίρι χωρίς Πειραιώς 260 δεν γίνεται πλέον. Τετάρτη βράδυ και συλλογιέμαι πόσο ωραία είναι η λέξη «ατλαζένιο».
Ατλάζι (το) {ατλαζιού | χωρ. Πληθ.} λείο, γυαλιστερό ύφασμα από μετάξι καθαρό ή συνυφασμένο με λινό, μαλλί ή βαμβάκι – ατλαζένιος, -α, -ο, ατλαζωτός, ή, -ό
Το έργο του Κλωντέλ έχει και δεύτερο τίτλο «Το χειρότερο δεν είναι ποτέ σίγουρο», εξίσου εύστοχο κρίνοντας κατόπιν θέασης του.
Η Έφη Θεοδώρου επιχείρησε να διαμορφώσει έτσι κειμενικά και σκηνοθετικά το έργο ώστε από 11 και πλέον ώρες να το μειώσει στις 4,30 χωρίς να χάσει τη μαγεία του. Το εγχείρημα σε κερδίζει με το που μπαίνεις στο χώρο που θα γίνει η παράσταση. Χώρος Δ , Πειραιώς 260. Μπαίνει φως. Φυσικό απόγευματινό φως. Οι ηθοποιοί βρίσκονται ήδη στο χώρο. Άλλοι παίζουν μουσική άλλοι περιφέρονται δήθεν ανέμελοι.
Η υπόθεση φέρνει στο προσκήνιο την Ισπανία της εποχής της Αναγέννησης, το θέατρο και τη σχέση του με τη ζωή και τον χρόνο και φυσικά τον έρωτα. Η παράσταση έχει αρκετά σκηνοθετικά ευρήματα που αναδεικνύουν τους έντονους διαλόγους και τους λυρικούς μονολόγους. Τα σκηνικά της Εύας Μανιδάκη και τα κουστούμια της Ιωάννας Τσάμη έδεναν εντυπωσιακά τόσο με το έργο όσο και με τον αστικό χώρο της οδού Πειραιώς.
Ήταν μια παράσταση σαν πίνακας του Paul Gauguin. Κοσμοπολίτικη, ταξιδιάρικη, γεμάτη χρώματα και αισθήσεις. Ξεχώρισαν οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου καθώς έδιναν άλλη διάσταση Ομάδα με ηθοποιούς που αποδεικνύουν κάθε φορά την αξία τους και ξεχωριστές ερμηνείες όπως εκείνη της Μαρίας Σκουλά που μας καθήλωσε από το πρώτο λεπτό της παράστασης. Αξιομνημόνευτη και η ερμηνεία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη ως «φύλακα αγγέλου» της Δόνια Προέσα (Μαρία Σκουλά). Πάντα υπέροχοι και στοιβαροί οι Μάξιμος Μουρμούρης και Χάρης Φραγκούλης.
Όλοι οι συντελεστές καταχειροκροτήθηκαν. Όχι άδικα. Μέσα σε μια χρονιά που θεατρικά δεν είχε το έντονο ενδιαφέρον της περσινής για το Φεστιβάλ Αθηνών, ήταν μια παράσταση που άξιζε να τη δεις. Ένα έργο που δεν είχε ξαναπαρουσιαστεί στο ελληνικό κοινό από το 1964 και που σε κάνει να σκεφτείς πόσο σχετικός είναι ο χρόνος, πόσο σχετικός ο έρωτας και ότι πάντα υπάρχει μια μάχη μεταξύ χημείας και timing.
Συντελεστές
«Το ατλαζένιο γοβάκι» του Πωλ Κλοντέλ
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Νίκος Πλάτανος
Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης, Καμίλο Μπεντανκόρ
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νάσια Φουρτούνη
Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης – Κωνσταντίνος Ασπιώτης – Τζωρτζίνα Δαλιάνη – Μαριάννα Δημητρίου – Μάξιμος Μουμούρης, Δημήτρης Παπανικολάου – Μαρία Σκουλά – Γιώργος Τζαβάρας – Πηνελόπη Τσιλίκα – Χάρης Φραγκούλης – Γιώργος Φριντζήλας – Νικόλας Χανακούλας
Αγγελική Μητροπούλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Έχει σπουδάσει Μάρκετινγκ & Επικοινωνία στο ΟΠΑ και Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ (Ουαλία).
Εργάζεται σε διαφημιστική εταιρία και αρθρογραφεί για θέματα επιστημονικού, πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα στην Ελλάδα.
