«She was drowning

On a Saturday night

And she was living

On the line

She’s alive and well

But now little Carol is living in hell

It’s so easy

When you live in a lie

But you will never

Learn to try

Lost in a haze

Her thoughts and words are phasing»

Το «Carol Wait», από τον ολοκαίνουριο δίσκο των My Drunken Haze, τραγουδά η Matina Sous Pea, ενώ οι μουσικοί Harry Eugene Kane, Costas Gunn  και Nick Zouras  παίζουν κιθάρα, μπάσο και drums αντίστοιχα. Ένα βινύλιο που «χτίστηκε» κομμάτι-κομμάτι με την βοήθεια του King Elephant, ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή και παρουσιάζεται ζωντανά στις 18 Δεκεμβρίου s.i.x. dogs.

Τέσσερα χρόνια μετά την «γέννησή» της μπάντας από τον κιθαρίστα, στιχουργό και συνθέτη Spir Frelini που επιχείρησε να δημιουργήσει ένα κράμα από την  νεοψυχεδέλεια,  τον 60’s garage κιθαριστικό ήχο και των αιθέριων φωνητικών της dream pop σκηνής και με σταθερά μέλη τους παραπάνω, το ομώνυμο album τους είναι έτοιμο! Με πρωταγωνιστή το χαρακτήρα μιας γυναίκας στην αναζήτηση του έρωτα, της νοσταλγίας, του χωρισμού και της λύτρωσης, με φόντο την ονειροπόληση, τα ναρκωτικά και την καυτή άμμο μιας αυγουστιάτικης παραλίας.

Η πρώτη πλευρά του δίσκου φέρει τον απόηχο των 60s μέσα από ένα χαμένο καλοκαίρι πολυτάραχων βιωμάτων, rock’n’roll, σεξουαλικής απελευθέρωσης, ψευδαισθήσεων, καταστροφής και αυτοκαταστροφής. Η δεύτερη πλευρά, πιο σκοτεινή μουσικά και στιχουργικά, παραπέμπει στο σινεμά της nouvelle vague, οικοδομώντας μια ατμόσφαιρα σουρεαλισμού και αφηγούμενη την παραμορφωμένη μέσα από το πρίσμα ενός καλειδοσκόπιου ιστορία ενός ανολοκλήρωτου έρωτα.  Σαν δαίμονες κρυμμένοι στην καταιγίδα, η επωδός του δίσκου σηματοδοτεί την πορεία προς την κάθαρση.

Εννιά διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας ενός κοριτσιού παραδομένου στην αυθυποβολή. Εννιά διαφορετικά κορίτσια που προσπαθούν να συνυπάρξουν αιχμάλωτα σε ένα ερειπωμένο καζίνο γεμάτο οφθαλμαπάτες.

To “My Drunken Haze” κυκλοφορεί σε βινύλιο με bonus cd και σε digital album από την Inner Ear.

Πότε και πώς δημιουργήθηκε η μπάντα My Drunken Haze;

Η μπάντα δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2010 από το Σπύρο. Μέλη της τότε ήταν ο Σπύρος κι άλλη μια κοπέλα τραγουδίστρια, η Σοφία, με την οποία είχαν γνωριστεί μέσω του ιντερνετικού σταθμού Poplie όπου ο Σπύρος τότε έκανε εκπομπή. Πλέον η μπάντα αποτελείται από τη Matina Sous Peau στα φωνητικά, τον Spir Frelini στην κιθάρα, τον Harry Kane στην κιθάρα και τα δεύτερα φωνητικά, τον Costa Gunn στο μπάσο και τον Nick Zoura στα τύμπανα.

Τι σημαίνει για εσάς και πώς προέκυψε ο τίτλος;

Ο τίτλος προέκυψε από ένα επεισόδιο της σειράς Chuck, όπου ο πρωταγωνιστής μονολογεί μισομεθυσμένος για πράγματα που έχει μετανιώσει. Για μας το όνομα σημαίνει μια κατάσταση μυαλού, ένα state of mind, στο οποίο κάποιος μπορεί να βρεθεί με τη βοήθεια της μουσικής και όχι μόνο.

Πώς θα χαρακτηρίζατε την μουσική σας;

Ψυχεδελική 60ς ποπ επηρρεασμένη από τη dream pop σκηνή με κάποια garage ξεσπάσματα.

Από πού εμπνέεστε για να δημιουργήσετε τραγούδια;

Από τα κορίτσια και το σινεμά.

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σας;

Βρετανικές κι αμερικάνικες ανεξάρτητες μπάντες της δεκαετίας του ‘60 και του ‘90 αλλά και ιερά τέρατα (Beatles, Stones, Sabbath).

Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα υπάρχει «χώρος» για το είδος της μουσικής σας και «δική» σας μουσική σκηνή; (κοινό, άλλες μπάντες, κλπ)

Μπάντες υπάρχουν πολλές και σίγουρα έχουν να προσφέρουν πολύ καλό και φρέσκο υλικό, δυστυχώς όμως το κοινό είναι πολύ μικρό.

Μιλήστε μας για τον καινούριο δίσκο σας…

Ο δίσκος μας είναι το αποτέλεσμα μιας σκληρής προσπάθειας πέντε μηνών και αρκετού πειραματισμού στο στούντιο. Στην πορεία είδαμε πως τα τραγούδια μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν τα κομμάτια ενός παζλ και να αφηγηθούν την ιστορία μιας κοπέλας σε μια πορεία αναζήτησης, αυτοκαταστροφής και εξιλέωσης.

Ως εναλλακτική μπάντα, αντιμετωπίσατε δυσκολίες μέχρι να καταφέρατε –σήμερα- να βγάλετε δίσκο; Πώς κρίνετε το πώς έχει διαμορφωθεί η μουσική πραγματικότητα αλλά και η μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα;

Η αλήθεια είναι πως το τελικό αποτέλεσμα δύσκολα θα έβγαινε χωρίς τη βοήθεια της Inner Ear και των δυνατοτήτων που μας παρείχε. Η “βαριά” μουσική εγχώρια βιομηχανία είναι προσανατολισμένη σε άλλα πράγματα, για αυτό όλο και περισσότερες μπάντες προσπαθούν να διευρύνουν το ακροατήριό τους στο εξωτερικό.

Ποιες ιστορίες κρύβονται πίσω από τα κομμάτια σας; Είναι αυτό που –ίσως κοινότυπα- λέμε «εμπνευσμένα, βγαλμένα από την ζωή»;!

Υπάρχει το προσωπικό στοιχείο αλλά έχουν παρθεί και άφθονες μυθοπλαστικές ελευθερίες. Μας αρέσει να μπλέκουμε φαντασία και πραγματικότητα.

Μιλήστε μας για τον ρόλο του κάθε μέλους της μπάντας και για την συνεργασίας σας, αλλά και για αυτή με τον King Elephant.

Στιχουργοί και συνθέτες της μπάντας είναι ο Σπύρος και ο Χάρης. Από κει και πέρα το κάθε μέλος συνεισφέρει με το δικό του τρόπο στη δημιουργία. Η συνεργασία με τον Γιάννη ήταν πολύ γόνιμη για εμάς γιατί μας βοήθησε να γίνουμε καλύτεροι σαν μπάντα και μας έμαθε πάρα πολλά πράγματα.

Περιγράψτε μας κάποιο πολύ ξεχωριστό γεγονός από τα live ή από τις ηχογραφήσεις σας.

Τα περσινά μεθυσμένα, για μας και για το κοινό, live σε Χανιά και Κεφαλονιά.

Οικονομική κρίση και μουσική. Πολυτέλεια ή διέξοδος; (ή κάτι άλλο;!)

Διέξοδος σίγουρα, εκτόνωση αλλά και πρόκληση συνάμα.

Πώς φαντάζεστε, ονειρεύεστε να εξελίσσεστε ως μπάντα;

Να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί, να γράφουμε κομμάτια που να μπορούν να προκαλέσουν ουσιαστικά τον ακροατή. Να μπορούμε κάποια στιγμή να ζούμε από τη μουσική μας.

My Drunken Haze – ποια μουσική στιγμή σας σάς έχει μεθύσει περισσότερο και γιατί;

Το τελευταίο μας live που ανοίξαμε για τους Allah-Las. Μεθύσαμε.

*Φωτογραφίες Διονύσης Ματιάνος

Διαβάστε επίσης:

Οι FILM επέστρεψαν με νέο δίσκο και πιο σκοτεινή διάθεση… | Της Δανάης Φαίδρας Θωμαΐδου Οι Rollin’ Foxes διηγούνται την rock’n’roll ζωή τους. | Της Δανάης Φαίδρας Θωμαΐδου Οι SAD DISCO έβγαλαν καινούριο… βινύλιο! | Της Δανάης Φαίδρας Θωμαΐδου Οι Καναδοί «The Lost Fingers» αγαπούν το μπουζούκι! | Της Δανάης Φαίδρας Θωμαΐδου