1. Κατερίνα πού μεγάλωσες και πόσο σε επηρέασε αυτό στην επιλογή της καριέρας σου;
-Λοιπόν αυτή είναι μιά πολύ καλή ερώτηση, δεν ξέρω κατά πόσο με επηρέασε το πού μεγάλωσα στο τί θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Μεγάλωσα στην Ελλάδα, στην Αθήνα και υποθέτω ότι οι ελληνικές ταινίες του ’50 κι ’60 πρέπει να παίξαν κάποιο ρόλο γιατί μ’άρεσαν πάρα πολύ, ιδίως Βασιλειάδου, Βλαχοπούλου και κωμωδίες με Βουγιουκλάκη και Καρέζη οπότε… Υποθέτω έπαιξαν κάποιο ρόλο. Αν και νομίζω ότι το μεγαλύτερο ρόλο στην επιλογή καριέρας, την έπαιξε το Μάπετ Σόου.
2. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με κάτι τόσο συγκεκριμένο;
-Ξεκίνησα από ηθοποιός, κι ενώ έψαχνα για δουλειά σαν ηθοποιός στο Λονδίνο, αρχισα ν’ασχολούμαι με κωμικό αυτοσχεδιασμό. Αυτό το ξεκίνησα κυρίως για να λυθεί η γλώσσα μου στ’Αγγλικά και να μάθω τον εαυτό μου να σκέφτεται αστραπιαία στα Αγγλικά – αντί να διαμορφώνονται οι σκέψεις μου στα Ελληνικά και να πρέπει να περνάνε από μεταφραστικό φίλτρο. Από κει άρχισα να κάνω κωμικά σκετσάκια με ένα γκρουπ που αρχισα με δύο φίλες μου ηθοποιούς κι από κει ήταν ένα φυσικό βήμα ν’αρχίσω να κάνω σταντ-απ.
3. Γιατί θέλεις να κάνεις τον κόσμο να γελάει;
-Γιατί μ’αρέσει εμένα πάρα πολύ να γελάω. Όταν βλέπω ή ακούω κάτι αστείο, που με κάνει και γελάω πολύ, θέλω αμέσως να το κάνω κι εγώ αυτό. Όταν έβλεπα Μάπετ Σόου μικρή, ό,τι με έκανε να γελάω το μιμούμουν αμέσως. Και κόλλαγα και μερικά δικά μου έξτρα. Ε, κάπως έτσι. Ό,τι με κάνει να γελάω θέλω να το μοιραστώ, δεν μπορώ να το κρατάω μέσα μου, θέλω να το πω σε όλους.
4. Η γλώσσα είναι εργαλείο για έναν stand-up comedian, αλλά και για έναν ηθοποιό. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν αυτό για εσένα που χρησιμοποίησες την αγγλική;
-Λοιπόν, εδώ είναι το περίεργο. Επειδη όταν ξεκίνησα το σταντ απ, ήμουν στην Ελλάδα καμιά δεκαριά χρόνια, και δουλευα στα Αγγλικά, μιλούσα κάθε μέρα στα Αγγλικά, έγραφα στα Αγγλικά, κι είχα κάνει και 5-6 χρόνια κωμικό αυτοσχεδιασμό στα Αγγλικά, δεν με δυσκόλεψε καθόλου, το βρήκα πολύ εύκολο.
Αυτό που με δυσκόλεψε πάρα πολύ ήταν να κάνω σταντ απ στα Ελληνικά. Εϊναι τόσο διαφορετικές οι δύο γλώσσες και έχουν τόσο διαφορετικούς ρυθμούς. Επίσης η γλώσσα του σταντ απ είναι η Αγγλική. Σε Αμερική κι Αγγλία ξεκίνησε αυτό το είδος οπότε το έχουμε συνηθίσει – και εγώ και ένα μεγάλο μέρος του κοινού – σε αυτή την γλώσσα. Μου πήρε πολύ καιρό να το “έχω” στα Ελληνικά. Και να σας πω την αλήθεια, ακόμα το χάνω το μπαλάκι πού και πού.
5. Πώς νιώθεις κάθε φορά που βγαίνεις; Άγχος, λύτρωση;
-Συνήθως είμαι μες στο κέφι. Μ’αρέσει πάρα πολύ να βρίσκομαι επί σκηνής, το χαίρομαι αφάνταστα. Υπάρχουν βέβαια και μερικές περιπτώσεις που σε πιάνει ένα τρακ πριν βγεις αλλά αυτό είναι φυσικό και βοηθάει.
6. Τί είναι αυτό που σε διαφοροποιεί από τους άλλους, κατά τη γνώμη σου;
-Τα μαλλιά μου
7. Γιατί θα έλεγες σε κάποιον να έρθει να σε δει;
-Για να περάσει καλά. Αν και η κωμωδία είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση και δεν αρέσουν τα ίδια σε όλους και ούτε όλοι θα με βρούνε αστεία.
8. Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα έξω; Σε σύγκριση με την Ελλάδα;
-Καθαρά από άποψη της δουλειάς μου, στο εξωτερικό ειναι πολύ πιό διαδεδομένο αυτό που κάνω και το κοινό είναι πολύ πιό εξοικειωμένο με το σταντ απ. Υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες παραστάσεων, προβολής, πάρα πολλοί κωμικοί κάνουν τηλεόραση και ταινίες. Στην Ελλάδα το σταντ απ είναι σχετικά άγνωστο ακόμα, δεν είμαστε πολλοί που το κάνουμε και το κοινό ακόμα δεν είναι απολύτως σίγουρο τί να περιμένει.
9. Ποιό κοινό είναι πιο εύκολο;
Το κάθε κοινό έχει τις χάρες του. Όπως έλεγα, το κοινό στην Αγγλία είναι πιο εξοικειωμένο και μπορείς να «παίζεις» μαζί τους πιό εύκολα. Στην Ελλάδα το κοινό γελάει πιό δυνατά, τα δινει όλα στο γέλιο και το χαίρεται με την καρδιά του και σε παίρνει μαζί του.
10. Ποια ήταν η πιο ευχάριστη και ποιά η πιο δυσάρεστη εμπειρία σου;
-Μία από τις πιό ευχάριστες εμπειρίες μου ήταν όταν έπαιξα στο TEDx Thessalonikis. Ο κόσμος ήταν απίστευτα ζεστός, γελούσανε πάρα πολύ (που δεν το περίμενα μεσημεριάτικα που βγήκα) και ήταν και πολύ ζεστή η ατμόσφαιρα ανάμεσα στους διοργανωτές και όλους τους ομιλητές. Έχω κρατησει επαφή σχεδόν με όλους τους άλλους ομιλητές και τα λέμε μέσω facebook ή και για κανά καφέ… Ήταν πραγματικά μία πολύ αξιόλογη και απίστευτα ευχάριστη εμπειρία.
Δυσάρεστη… Η πρώτη φορά που πήγα πολύ άσχημα μετά από πολύ καιρό, κάπου στον δέυτερο χρόνο που έκανα σταντ απ. Όταν αρχίζεις σταντ απ, κάθε τρεις κ λίγο έχεις παραστασεις που πάνε άσχημα. Το κοινό δεν σε βρίσκει αστεία, εσύ δεν έχεις εμπειρία για να το χειριστείς ή να ελιχθείς και «πεθαίνεις» επί σκηνής. Ε, είχε περάσει πολύς καιρός που έιχε να μου συμβεί αυτό και ήταν μιά παράσταση που είχε όλες τις προϋποθέσεις να είναι καλή. Ε. Και δεν ήταν. Δεν ξέρω τί έκανα λάθος ακριβώς, αλλά δεν με βρήκαν αστεία καθόλου. Κανείς τους. Και σιγά σιγά, όσο έπαιζα και από κάτω έιχε απόλυτη σιγή άρχισα να νιώθω τον οίκτο τους και την δυσανασχέτησή τους. Στέγνωσε το στόμα μου, ξέχασα την σειρά αυτών που ήθελα να πω, ιδρώσαν οι παλάμες μου, δεν περνούσε και η ώρα… Και μόνο που το θυμάμαι, δένεται ένας κόμπος στο στομάχι μου.
11. Ποιά ειναι η καθημερινότητα σου;
-Αυτον τον καιρό δεν έχω καθημερινότητα. Μέσα στον τελευταίο χρόνο έχω χάσει κάθε ρουτίνα, η κάθε μέρα είναι τελείως διαφορετική και νομίζω αυτό με έχει αποδιοργανώσει λιγάκι. Ελπίζω να μπω πάλι σε λίγο πιό προγραμματισμένη φάση όπου να’ναι.
12. Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
-Με botox, Φιλιπινέζες, πολλά μικρά σκυλάκια κι έναν γκόμενο καμιά 10ριά χρόνια νεότερο, με πολλούς κοιλιακούς και καθόλου μυαλό. Να σας πω την αλήθεια, στην φαντασία μου ζω σε ένα βιβλίο της Τζάκι Κόλλινς.
13. Ποιό είναι το μότο σου;
-Να μην εχω μότο.
Την Κατερίνα Βρανά θα την δούμε:
Από 16 Οκτωβρίου ξεκινάει το Γκαζι comedy club, στο θέατρο 104.
Το μοναδκό κόμεντι κλαμπ στην Ελλαδα με διεθνεις προδιαγραφες. Εκεί θα είναι υπευθυνη για την καλλιτεχνική επιμέλεια και την παρουσιαση (6 διαφορετικοι κωμικοί κάθε εβδομαδα)
18 Οκτωβρίου στο Art Links στο HUB, Feta with the Queen στα Αγγλικά
21 Οκτωβρίου στο Art Links στο HUB, Φέτα με την Βασίλισσα στα Ελληνικά
25 & 26 Οκτωβρίου και κάθε ΣΚ στο Θέατρο 104, Φέτα Με την Βασίλισσα
